|
Како и кај секоја друга програма за рехабилитација од дроги, така и кај оваа поединечните резултати може да се разликуваат едни од други.
|
|||
| Што велат дипломците | Што велат семејствата на дипломците | Објави | |
Мајка на Дипломец на Нарконон
Дона Р.
Некако е многу изненадувачко кога ќе дознаеш за тоа. Одеше во Католичко училиште имаше другари и одеше во црква Се запиша и на Лајола [колеџ], во прва година на колеџ. Сакаше да има и свој стан, истотака.
И потоа направи голема збрка за Божиќ. Не дојде дома за Божиќната Ноќ. Замина за да ја помине со дечкото. Божиќот помина во влези-излези на десетина минути. Си мислев, „Каде замина моето девојче? Ова не е начинот на кој се однесуваме.“
И конечно, скоро после една година, ги видов нејзините раце. Се скршив, плачев, молев. „Мамо, ќе престанам. Ова е само фаза, знаеш„. Ова е само фаза, знаеш„.
Паднав на колена, плачејќи. Реков „Што си направила со себеси?“ Мојата малечка си го направила тоа себеси.
Не разбирав многу нешта, ни промената на расположението ниту таа грдост.
Едноставно неможев да се справам со тоа. Си велев „Мораме да најдеме некое место за да ја пратиме.“
Баравме на Интернет и наоѓавме купишта броеви со 0-800, кои не нѐ водеа скоро никаде. И вртев – и еден од нив ме поврза со Нарконон.
Тие ја повикаа и таа замина. Јас врескав низ целата куќа.
Но таму сите беа многу отворени. Имав 24/7 часовен пристап до Ени. Ени – нашиот советник дозволуваше да ја повикам или дење или ноќе.
И откако мојата ќерка дипломираше во Нарконон, можам повторно да се насмеам.
Ме изненадуваат промените кај неа секогаш кога ќе ја здогледам. Едноставно се врати. Таа е подобра отколку што беше претходно. И мислам, поминаа две години. Ова е чудо.
