Η ΒΙΟΧΗΜΙΚΗ ΜΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

του Λ. Ρον Χάμπαρντ

Ζούμε σε μια κοινωνία όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τη χημεία.

Πολύ δύσκολα θα έβρισκε κανείς κάποιον στον σημερινό πολιτισμό που να μην επηρεάζεται απ’ αυτό το γεγονός. Καθημερινά, η μεγάλη πλειονότητα του κοινού υποβάλλεται σε μια λήψη από συντηρητικά τροφίμων και άλλων χημικών επιβλαβών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων βλαβερών ουσιών και παρασιτοκτόνων που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα. Σ’ αυτά προστίθενται τα παυσίπονα, τα ηρεμιστικά, τα ψυχιατρικά και άλλα ιατρικά φάρμακα που χορηγούνται από τους γιατρούς. Επιπροσθέτως, η διαδεδομένη χρήση μαριχουάνας, LSD, κοκαΐνης και άλλων σκληρών ναρκωτικών επιτείνουν έντονα το σκηνικό.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες συνιστούν μέρος του βιοχημικού προβλήματος.

Η λέξη ΒΙΟΧΗΜΙΚΟ σημαίνει την αλληλεπίδραση μεταξύ των μορφών ζωής και των χημικών ουσιών.

ΒΙΟ- σημαίνει ζωή και παραπέμπει σε ζωντανά πράγματα· από τη λέξη βίος, που σημαίνει ζωή ή τρόπος ζωής.

ΧΗΜΙΚΟ σημαίνει αυτό που ανήκει στις χημικές ουσίες ή σχετίζεται με αυτές. Οι χημικές ουσίες, που μπορεί να είναι είτε απλές είτε πολύπλοκες, αποτελούν τα δομικά στοιχεία της ύλης.

Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από ορισμένες ακριβείς χημικές ουσίες και χημικές ενώσεις, και διαρκώς λαμβάνουν χώρα μέσα του πολύπλοκες χημικές διεργασίες. Μερικές ουσίες, όπως οι θρεπτικές ουσίες, ο αέρας και το νερό, είναι ζωτικές για τη συνέχιση αυτών των διεργασιών και για τη διατήρηση της υγείας του σώματος. Άλλες ουσίες είναι σχετικά ουδέτερες όταν εισέρχονται στο σώμα, χωρίς να προκαλούν ούτε όφελος ούτε ζημιά. Κι άλλες ουσίες μπορούν να δημιουργήσουν όλεθρο, παρεμποδίζοντας ή εκφυλίζοντας τις λειτουργίες του σώματος και κάνοντας το σώμα να αρρωστήσει ή ακόμα και σκοτώνοντάς το.

ΤΟΞΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ, οι οποίες υπάγονται στη δεύτερη κατηγορία από αυτές, είναι εκείνες οι οποίες αναστατώνουν τη φυσιολογική χημική ισορροπία του σώματος ή παρεμβαίνουν στις διεργασίες του. Ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει φάρμακα/ναρκωτικά, χημικές ουσίες ή οποιαδήποτε ουσία που αποδεικνύεται δηλητηριώδης ή επιβλαβής για έναν οργανισμό. Η λέξη τοξικός είναι από την αρχαία λέξη «τοξικόν» που κανονικά σήμαινε ένα δηλητήριο στο οποίο βύθιζαν τα βέλη.

ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗ είναι η δράση της απομάκρυνσης ενός δηλητηρίου ή του αποτελέσματος ενός δηλητηρίου από κάτι, π.χ. από το σώμα κάποιου.

ΑΦΘΟΝΙΑ ΤΟΞΙΝΩΝ

Έχουν γραφτεί αμέτρητες σελίδες πάνω στο θέμα των τοξικών ουσιών, για τα αποτελέσματα που έχουν αναφερθεί λόγω αυτών και για τις προοπτικές για τον χειρισμό τους. Τα παραδείγματα είναι άφθονα τόσο στα έντυπα όσο και στις ειδήσεις.

Το σημερινό περιβάλλον είναι διαποτισμένο με στοιχεία που είναι εχθρικά προς τη ζωή. Τα φάρμακα/ναρκωτικά, τα ραδιενεργά κατάλοιπα, οι ρυπαντές και οι χημικοί παράγοντες κάθε είδους, όχι μόνο βρίσκονται παντού, αλλά επικρατούν όλο και περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου. Για την ακρίβεια, έχουν γίνει τόσο διαδεδομένες, ώστε είναι σχεδόν αδύνατον να τις αποφύγει κανείς.

Για παράδειγμα, μερικές από τις ουσίες που προστίθενται σε κονσερβαρισμένα λαχανικά ή σούπες θα μπορούσαν να θεωρηθούν τοξικές. Παίζουν τον ρόλο του συντηρητικού και η δράση ενός συντηρητικού είναι να παρεμποδίζει την αποσύνθεση. Ωστόσο, η πέψη και η κυτταρική λειτουργία βασίζονται στην αποσύνθεση. Με άλλα λόγια, αυτά τα πράγματα ίσως να είναι σπουδαία για τον κατασκευαστή, μια και συντηρούν το προϊόν, αλλά θα μπορούσαν να είναι πολύ βλαβερά για τον καταναλωτή. Δεν μ’ έχει πιάσει κάποια τρέλα με τις τροφές ούτε κάποια τρέλα εναντίον των συντηρητικών. Το θέμα είναι ότι ο Άνθρωπος είναι περικυκλωμένος από τοξίνες.

Αυτό και μόνο το παράδειγμα των συντηρητικών στα τρόφιμα απεικονίζει τον βαθμό στον οποίο μπορεί κάποιος να συναντά τοξικές ουσίες στην καθημερινή του ζωή.

Συνδυάστε το αυτό, όμως, με το γεγονός ότι οι εχθροί διαφόρων χωρών χρησιμοποιούν ευρέως τον εθισμό στα φάρμακα/ναρκωτικά ως μηχανισμό δημιουργίας ηττοπάθειας, καθώς και με τα κράτη που ανταγωνίζονται μεταξύ τους στην κατασκευή και στις δοκιμές πυρηνικών όπλων (αυξάνοντας έτσι την ποσότητα των ραδιενεργών υλικών που κυκλοφορούν ελεύθερα στο περιβάλλον). Προσθέστε, κατόπιν, την ευκολία προμήθειας των παυσίπονων και των κατευναστικών, την αυξανόμενη χρήση βιομηχανικών και αγροτικών χημικών ουσιών, καθώς και των τοξικών ουσιών που αναπτύσσονται για τον χημικό πόλεμο. Εν ολίγοις (θέτοντάς το πολύ ωμά), αυτή η κοινωνία, αυτή την εποχή, μαστίζεται από τις τοξικές ουσίες.

Υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα αναφορικά με αυτές τις ουσίες, οι οποίες συνιστούν απειλή τόσο για τα άτομα όσο και για την κοινωνία στο σύνολό της. Τα δεδομένα αυτά θα φέρουν πολύ πιο ξεκάθαρα στο προσκήνιο την κατάσταση αναφορικά με τα βιοχημικά. Μ’ αυτήν ακριβώς την κατάσταση καταπιάνεται το Πρόγραμμα Αποκάθαρσης.

ΦΑΡΜΑΚΑ/ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

Τα φάρμακα και τα ναρκωτικά είναι στην ουσία δηλητήρια. Η ποσότητα στην οποία τα παίρνει κανείς καθορίζει την επενέργειά τους. Μια μικρή ποσότητα ενεργεί ως διεγερτικό (αυξάνει τη δραστηριότητα). Μεγαλύτερη ποσότητα ενεργεί ως κατευναστικό (καταστέλλει τη δραστηριότητα). Μια ακόμη μεγαλύτερη ποσότητα ενεργεί ως δηλητήριο και μπορεί να σκοτώσει κάποιον.

Αυτό αληθεύει για κάθε φάρμακο ή ναρκωτικό, αν και το καθένα προκαλεί αυτά τα αποτελέσματα με διαφορετικές ποσότητες. Η καφεΐνη είναι ναρκωτικό, άρα ο καφές είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Εκατό φλιτζάνια καφέ πιθανότατα θα σκότωναν ένα άτομο. Δέκα φλιτζάνια πιθανότατα θα το αποκοίμιζαν. Δύο ή τρία φλιτζάνια είναι διεγερτικά. Αυτό είναι ένα πολύ κοινό ναρκωτικό. Δεν είναι πολύ βλαβερό, γιατί χρειάζεται μεγάλη ποσότητα για να επενεργήσει. Έτσι, είναι γνωστό ως διεγερτικό.

Το αρσενικό είναι γνωστό ως δηλητήριο. Ωστόσο, σε πολύ μικρή ποσότητα αποτελεί διεγερτικό, σε μεγαλύτερη δόση αποκοιμίζει και μερικά εκατοστά του γραμμαρίου σκοτώνουν.

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΠΟΥ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Το πεδίο δράσης των φαρμάκων/ναρκωτικών έχει πλανητικές διαστάσεις και είναι βουτηγμένο στο αίμα και στην ανθρώπινη δυστυχία.

Η έρευνα δείχνει ότι το πιο καταστροφικό στοιχείο που υφίσταται στον σημερινό μας πολιτισμό είναι τα φάρμακα/ναρκωτικά.

Η επιταχυνόμενη διάδοση της χρήσης ναρκωτικών, όπως το LSD, η ηρωίνη, η κοκαΐνη, η μαριχουάνα και μια παρέλαση νέων ναρκωτικών που πωλούνται παράνομα στον δρόμο, παίζουν όλα έναν ρόλο στην εξουθενωμένη μας κοινωνία. Ακόμη και μαθητές του σχολείου ωθούνται στα ναρκωτικά. Και τα παιδιά από μητέρες που παίρνουν ναρκωτικά γεννιούνται ως ναρκομανείς.

Έχει αναφερθεί ότι κάποια απ’ αυτά τα ναρκωτικά μπορούν να προξενήσουν βλάβες στον εγκέφαλο και στο νευρικό σύστημα. Έχει αναφερθεί ότι η μαριχουάνα, τόσο δημοφιλής στο φοιτητόκοσμο, μπορεί να προκαλέσει ατροφία στον εγκέφαλο των φοιτητών, οι οποίοι υποτίθεται ότι γίνονται έξυπνοι σήμερα, έτσι ώστε να γίνουν τα αυριανά στελέχη.

Η έρευνα, μάλιστα, έχει καταδείξει ότι υπάρχει μια «προσωπικότητα του τοξικομανή». Είναι τεχνητή και δημιουργείται μέσω ναρκωτικών. Τα ναρκωτικά μπορούν εμφανώς να αλλάξουν τη στάση ενός ατόμου από την αρχική του προσωπικότητα προς μια προσωπικότητα που κρυφά διατηρεί μέσα της εχθρότητες και μίση, στα οποία δεν επιτρέπεται να βγουν στην επιφάνεια. Μολονότι αυτό μπορεί να μην ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις, εδραιώνει μια σύνδεση μεταξύ των ναρκωτικών και των αυξανόμενων προβλημάτων αναφορικά με το έγκλημα, την ελαττούμενη παραγωγικότητα και τη σύγχρονη κατάρρευση της κοινωνικής και βιομηχανικής κουλτούρας.

Οι καταστροφικές συνέπειες των ναρκωτικών στη λειτουργία του σώματος αποτελούν τακτικό θέμα των τίτλων των εφημερίδων. Μια άλλη συνέπεια, επίσης, είναι ότι η κατακόρυφη πτώση της διανοητικής εγρήγορσης και η διάλυση του ηθικού υπόβαθρου είναι γενικά υπερβολικά εμφανείς.

Παρ’ ότι όμως, είναι καταχθόνια και επιβλαβή, τα ναρκωτικά που πωλούνται παράνομα στον δρόμο, στην ουσία, αποτελούν τμήμα μόνο του βιοχημικού προβλήματος.

ΙΑΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ

Τα ιατρικά φάρμακα και ιδιαίτερα ο μακροσκελής κατάλογος των ψυχιατρικών φαρμάκων (Ritalin, Valium, Thorazine, και Lithium, για να κατονομάσουμε μερικά μόνο) μπορούν να είναι εξίσου επιβλαβή όσο και τα ναρκωτικά που πωλούνται παράνομα στον δρόμο. Η διάδοση εκείνων που είναι σήμερα σε καθημερινή χρήση, θα ξάφνιαζε κάποιον που δεν είναι εξοικειωμένος με το πρόβλημα.

Τα ηρεμιστικά πολλές φορές χορηγούνται λες και αποτελούν πανάκεια για όλες τις ασθένειες. Ακόμα και από το 1951, πολλά άτομα είχαν συνηθίσει τόσο πολύ στην καθημερινή τους δόση υπνωτικών χαπιών ή παυσίπονων, ώστε δεν θεωρούσαν εκείνα τα «μικρά χάπια» ως ναρκωτικά.

Πολύ συχνά, η νοοτροπία είναι: «Αφού δεν μπορώ να βρω την αιτία του πόνου, τουλάχιστον ας τον απονεκρώσω». Στην περίπτωση κάποιου που έχει διανοητικές διαταραχές, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει: «Αφού δεν μπορεί κανείς να τον κάνει λογικό, τουλάχιστον μπορεί να τον κάνει ήσυχο».

Δυστυχώς, δεν γίνεται αντιληπτό ότι ένα άτομο, ο πόνος του οποίου έχει απονεκρωθεί από κάποιο κατευναστικό, έχει απονεκρωθεί και το ίδιο από το φάρμακο αυτό και βρίσκεται πολύ πιο κοντά στον υπέρτατο πόνο του θανάτου. Πρέπει να είναι προφανές ότι τα πιο ήσυχα άτομα στον κόσμο είναι οι νεκροί.

ΑΛΚΟΟΛ

Το αλκοόλ δεν είναι κάποιο φάρμακο που μεταβάλλει τη διάνοια, αλλά ένα φάρμακο που μεταβάλλει τη βιοχημική κατάσταση. Το αλκοόλ δεν κάνει τίποτα στη διάνοια· κάνει κάτι στο νευρικό σύστημα. Με το να εξαντλεί ταχύτατα όλη τη βιταμίνη Β₁ στο σώμα καθιστά το νευρικό σύστημα ανίκανο να λειτουργήσει σωστά.

Ως συνέπεια, το άτομο δεν μπορεί να συντονίσει το σώμα του. Μικρές ποσότητες αλκοόλ είναι διεγερτικές, ενώ μεγάλες ποσότητες είναι κατασταλτικές.

Ο ορισμός του αλκοολικού είναι ένα άτομο το οποίο δεν μπορεί να σταματήσει στο ένα ποτό. Αν πιει ένα ποτό, θα πρέπει να πιει κι άλλο ένα. Είναι εθισμένο. Ένας από τους παράγοντες είναι ότι θα πρέπει να έχει ένα γεμάτο ποτήρι μπροστά του. Αν αδειάσει, πρέπει να το ξαναγεμίσει.

Οι αλκοολικοί βρίσκονται σε μια κατάσταση ολοκληρωτικής, ανυποχώρητης εχθρότητας απέναντι σε οτιδήποτε γύρω τους. Θα ξεκάνουν τους ανθρώπους γύρω τους χωρίς καν να το αναφέρουν.

Το αλκοόλ είναι ένα ναρκωτικό. Ο βαθμός της κατανάλωσης αλκοόλ (ως προς την ποσότητα και τη συχνότητα) καθορίζει το κατά πόσο ένα άτομο πρέπει να θεωρείται βαρύς πότης.

ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΩΝ ΥΛΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Κατά τα πρόσφατα χρόνια έχουν γίνει έρευνες σχετικά με τις δυνητικές τοξικές συνέπειες πολλών από τις ουσίες που χρησιμοποιούνται συνήθως κατά την επεξεργασία των πρώτων υλών και σε προϊόντα, καθώς και σε ποιο βαθμό μπορούν αυτές να εισχωρήσουν στα σώματα των κατοίκων αυτού του πλανήτη. Παρακάτω παρατίθενται μερικά παραδείγματα απ’ αυτά που φέρνει στο φως η έρευνα.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΧΗΜΙΚΑ

Σ’ αυτή την κατηγορία εμπίπτουν οι δεκάδες χιλιάδων χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία. Φυσικά, δεν είναι όλες οι χημικές ουσίες τοξικές. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι σε εργοστάσια τα οποία παράγουν ή χρησιμοποιούν ουσίες, όπως είναι τα παρασιτοκτόνα, προϊόντα πετρελαίου, πλαστικά, απορρυπαντικά και καθαριστικά χημικά, διαλύτες, επιμεταλλώσεις, συντηρητικά, φάρμακα, προϊόντα αμίαντου, λιπάσματα, μερικά καλλυντικά, αρώματα, χρώματα, βαφές, ηλεκτρικός εξοπλισμός ή οποιαδήποτε ραδιενεργά υλικά, μπορεί να εκτίθενται, πολλές φορές για εκτεταμένες περιόδους, σε τοξικά υλικά. Φυσικά, ο καταναλωτής μπορεί επίσης να εκτεθεί σε κατάλοιπα τέτοιων χημικών όταν χρησιμοποιεί αυτά τα προϊόντα.

ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΧΗΜΙΚΑ

Τα παρασιτοκτόνα είναι οι πιο προφανείς τοξικές ουσίες στις οποίες μπορεί να εκτεθούν οι εργαζόμενοι σε αγροτικές δραστηριότητες. Περιλαμβάνονται τα εντομοκτόνα (χημικές ουσίες που σκοτώνουν έντομα), τα ζιζανιοκτόνα (χημικές ουσίες που σκοτώνουν ανεπιθύμητα φυτά, όπως τα ζιζάνια), καθώς και τεχνητά λιπάσματα.

Στην κατηγορία των ζιζανιοκτόνων υπάρχουν αρκετά τα οποία περιλαμβάνουν μια ουσία, που ονομάζεται «διοξίνη», γνωστή ως έντονα τοξική χημική ουσία, ακόμα και σε ποσότητες που είναι υπερβολικά μικρές για να μπορούν να ανιχνευτούν στο σώμα.

Η επαφή με χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη γεωργία μπορεί να συμβεί με αρκετούς τρόπους. Η χημική ουσία μπορεί να μεταφερθεί είτε πάνω είτε μέσα στο ίδιο το φυτό και, έτσι, να φαγωθεί. Μπορεί να μεταφερθεί με τον αέρα και να την εισπνεύσουν άμεσα όσοι ζουν ή εργάζονται σε αγροτικές περιοχές. Μπορεί ακόμα και να μεταφερθεί με το πόσιμο νερό.

ΤΡΟΦΙΜΑ, ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Υπάρχουν ουσίες που προστίθενται σε κάποια κατεργασμένα τρόφιμα, οι οποίες στοχεύουν στο να «ενισχύσουν» το χρώμα ή τη γεύση ή, όπως αναφέρθηκε πιο πριν, να εμποδίσουν την τροφή να χαλάσει. Γίνεται, επίσης, όλο και πιο συχνή η χρήση διαφόρων τεχνητών γλυκαντικών ουσιών που προστίθενται σε «διαιτητικά» αναψυκτικά και άλλα συσκευασμένα τρόφιμα. Από έρευνα που έχει γίνει σχετικά μ’ αυτές τις «ενισχυτικές», τις «γλυκαντικές» και τις «συντηρητικές» ουσίες, φαίνεται ότι πολλές απ’ αυτές είναι εξαιρετικά τοξικές. Το όλο θέμα των προσθέτων των τροφίμων, καθώς και των συντηρητικών τους, έχει φτάσει να αποτελεί θέμα ανησυχίας για πολλούς ανθρώπους.

Υπάρχει κι άλλη μια πλευρά στο θέμα των τροφίμων. Τα πορίσματα της έρευνας υποδεικνύουν ότι είναι πιθανόν τα ταγγισμένα λάδια να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία, σε βαθμό που δεν είχε γίνει αντιληπτός παλιότερα. Τα λάδια, τα οποία χρησιμοποιούνται στη μαγειρική ή στην επεξεργασία των τροφίμων, χωρίς να είναι φρέσκα, αγνά και ατάγγιστα, συσχετίζονται από τους επιστήμονες με πεπτικές και μυϊκές παθήσεις, ακόμα και με τον καρκίνο.

ΑΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Η χρήση αρωμάτων και αρωματικών ουσιών μέσα σε κάθε είδους προϊόν διαδίδεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Καθετί, από τον ρουχισμό ως τα απορρυπαντικά, από μαντιλάκια καθαρισμού προσώπου μέχρι διαφημίσεις σε περιοδικά, περιέχει κάποια αρωματική ουσία. Αυτή η αρωματική ουσία συνήθως είναι κάποιο φτηνό χημικό υποπροϊόν, κάποιο απόσταγμα ανθρακόπισσας, το οποίο πιθανώς κοστίζει περίπου 10 σεντς το γαλόνι. Τα πορίσματα των ερευνών φαίνεται να επαληθεύουν ότι αυτές οι χημικές ουσίες, οι οποίες κυκλοφορούν στο τοπικό σούπερ μάρκετ ως «αρώματα», είναι στην ουσία τοξικές και μπορεί να καταλήξουν μέσα στα τρόφιμα που πωλούνται εκεί. Η πρόσληψη αυτών των χημικών ουσιών σαφώς δεν βοηθά την πέψη.

ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ

Θα έχετε δει, χωρίς αμφιβολία, στις ειδήσεις ότι η επαφή με την ακτινοβολία μπορεί να συμβεί μέσω της έκθεσης σε δοκιμές πυρηνικών όπλων (ή στα ραδιενεργά σωματίδια τα οποία αυτά τα όπλα μπορούν να απελευθερώσουν στην ατμόσφαιρα), με πυρηνικά κατάλοιπα ή με κάποιες βιομηχανικές διαδικασίες που χρησιμοποιούν ραδιενεργά υλικά. Επιπλέον, η αυξανόμενη χρήση ατομικής ενέργειας για παροχή ηλεκτρισμού, χωρίς να έχει αναπτυχθεί κατάλληλη τεχνολογία και χωρίς να υπάρχουν διασφαλίσεις σχετικά με τη χρήση της, συνιστά απειλή μη στρατιωτικής φύσης. Και η φθορά της ανώτερης ατμόσφαιρας του πλανήτη από τους ρυπαντές, χρόνο με τον χρόνο, επιτρέπει σε όλο και περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία να φτάνει ως την επιφάνεια του πλανήτη.

Με άλλα λόγια, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορεί κάποιος να εκτεθεί στην ακτινοβολία. Βρίσκεται, και πάντα βρισκόταν, παντού στην ατμόσφαιρα. Απλώς σήμερα υπάρχει περισσότερη.

Οι λάτρεις του ήλιου, αυτοί που κάνουν ηλιοθεραπεία, αυτοί που το έχουν ως επάγγελμα να ψήνονται στον ήλιο κάθε χρόνο, εκτίθενται σε ακτινοβολία. Τι είναι ο Ήλιος εκτός από μια σφαίρα ακτινοβολίας; Πουθενά δεν μπορεί να βρεθεί καλύτερο παράδειγμα ακτινοβολίας από τον Ήλιο μας. Επομένως, ένα ηλιακό έγκαυμα είναι έγκαυμα, αλλά όχι κάποιο που συμβαίνει απλώς από υπερβολική θερμότητα: είναι ένα έγκαυμα από ακτινοβολία. Μια ορισμένη ποσότητα ηλιακού φωτός πιθανώς είναι ουσιαστική για την καλή υγεία του ανθρώπινου σώματος. Αλλά τώρα μιλάμε για την υπερβολική έκθεση σ’ αυτό. Ακόμα και όταν κάποιος δεν πάθει έγκαυμα, αν εκτίθεται καθημερινά για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, υπόκειται στα σωρευτικά αποτελέσματα της ακτινοβολίας.

Και οι ακτίνες Χ εκθέτουν κάποιον σε ακτινοβολία. Είναι τόσο θανατηφόρες όσο και η πυρηνική σχάση. Οι ακτίνες Χ δεν επιφέρουν κάποιο «μπιγκ μπανγκ»· δεν έχουμε μια τεράστια έκρηξη και μετά μια κατεστραμμένη πόλη. Αλλά η μια ακτινογραφία μετά την άλλη, ξανά και ξανά, επιφέρει μια κατάσταση υψηλής συγκέντρωσης στο άτομο, έτσι που, αν δεχθεί λίγες ακόμα ακτίνες Χ ή ραδιενεργό σκόνη, κινδυνεύει να αρρωστήσει. Μια επαναλαμβανόμενη, συνεχής χρήση ακτίνων Χ σε ένα άτομο μπορεί να επιφέρει όλα όσα επιφέρει η πυρηνική σχάση μέσω της μόλυνσης της ατμόσφαιρας.

Και όπου η ατμόσφαιρα είναι ραδιενεργή, η υγεία των ανθρώπων ακολουθεί επίσης φθίνουσα πορεία. Όσο περισσότερο οι άνθρωποι εκτίθενται στην ακτινοβολία, τόσο μικρότερη αντίσταση παρουσιάζουν και τόσο μεγαλύτερες συνέπειες έχει η ακτινοβολία πάνω τους. Με άλλα λόγια, εμφανίζεται με τον χρόνο στο σώμα μια συσσώρευση, η οποία προέρχεται από οποιαδήποτε από τις πηγές που περιγράφηκαν πιο πάνω. Καθώς η ακτινοβολία είναι συσσωρευτική, είναι επόμενο ότι αυτό επιτείνει το βιοχημικό πρόβλημα και δημιουργεί ένα τεράστιο εμπόδιο.

ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΟΧΗΜΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

Υπό το φως όλων των ανωτέρω, το Πρόγραμμα Αποκάθαρσης είναι η λύση που προτείνεται σ’ αυτό το βιοχημικό πρόβλημα. Σε μια κοινωνία που έχει διαποτιστεί τόσο πολύ με φάρμακα/ναρκωτικά και τοξικά υλικά, όσο αυτή στην οποία ζούμε, ο χειρισμός των συγκεντρώσεων αυτών των υλικών θα έπρεπε να παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον.

Οι λογικές ερωτήσεις αναφορικά με οποιαδήποτε διαδικασία, που θα μπορούσε να χειριστεί παρόμοιες συγκεντρώσεις, θα ήταν: «Είναι αποτελεσματική;»· «Πετυχαίνει αποτελέσματα;».

Οι απαντήσεις σ’ αυτές τις ερωτήσεις δίνονται από την πρακτική εμπειρία και μέσω της κατανόησης των βασικών ανακαλύψεων, οι οποίες κατέληξαν σε μια διαδικασία που απελευθερώνει το άτομο από τις επιβλαβείς συνέπειες των τοξικών ουσιών.